Onlangs is een omgevingsvergunning aangevraagd voor het adres Hoflaan 20. Hier staat aan de laan op een nogal smal perceel een typisch Bergens huisje, keurig in de rij, bescheiden en open naar de wereld, een jaren twintig trapgevel en aangebouwde erker met roetjesramen. In de aanvraag voor de omgevingsvergunning staat iets heel anders getekend. Het oude pandje wordt gesloopt en er zal een strak wit gestucadoord modern gebouw verrijzen van drie bouwlagen, waarvan twee in de naar de mode van de tijd in de kap verwerkt. Het resultaat zal vast voldoen aan de eisen van het bestemmingsplan (op de bouwvlek, goothoogte 3 m en nokhoogte 10 m) maar roept vragen op of we een dergelijke “verdichting” passend vinden. Wij vinden van niet. Het dorpsbeeld wordt aangetast. Het nieuwe huis is te hoog en verstoort het ritme van de bebouwing op de laan. Het wordt een typisch voorbeeld van de langzame karakterverandering die op meer plaatsen in het dorp wordt waargenomen.